()

 




شروطی که در عقد نامه چاپ آمده عبارتند از :

1) استنکاف شوهر از دادن نفقه:

اگر مرد از دادن نفقه خودداری کرد، یا توانایی پرداخت نفقه را نداشت برابر ماده 1129، زن از طرف شوهر وکیل است که با مراجعه به دادگاه تقاضای طلاق کند.  

  2) سوء رفتار:

چنانچه مردی در زندگی سوء رفتار داشت، زن برابر ماده 1129 قانون مدنی می تواند با مراجعه به دادگاه از شوهرش طلاق بگیرد.

3) ابتلا به امراض صعب العلاج:
زن می تواند با وکالت به دادگاه مراجعه کند و طلاق بگیرد.

4) جنون مرد:
در صورت ابتلای مرد به جنون دایمی یا ادواری به شرط استقرار، زن حق تقاضای طلاق را دارد.

5) عدم رعایت دستور دادگاه مبنی بر کنار گذاشتن شغل منافی با شئون خانوادگی:
اگر دادگاه حکم کرد که مرد شغل نامناسب را کنار گذارد و او رعایت نکند، دادگاه اجازه طلاق را به زن خواهد داد.

6) محکومیت شوهر به جرایم خلاف شئون خانوادگی.

7) اعتیاد:
اگر مردی معتاد باشد، زن اجازه طلاق دارد.

8) ترک منزل توسط زوج:
ترک منزل توسط زوج با فلسفه زندگی مشترک منافات دارد. در این صورت نیز دادگاه به زن اجازه طلاق می دهد.

9) محکومیت قطعی 5 سال یا بالاتر:
اگر مرد محکوم به حبس 5 سال یا بیشتر شود، زن اجازه طلاق دارد.

10) عقیم بودن: باعث حق طلاق زن می شود .

11) مفقود الاثر شدن مرد:
در صورتی که 6 ماه پس از مراجعه زن به دادگاه اثری از مرد پیدا نشود ،زن حق طلاق دارد.

12) در صورتی که مرد همسر دیگری اختیار نماید، زن می تواند با مراجعه به دادگاه تقاضای طلاق نماید و دادگاه نیز حکم طلاق را صادر می نماید.
درباره شروط مذکور باید متذکر شد ،که اول اینکه از آنجا که حق طلاق با زن نیست، این شروط بیشتر برای زن است تا مرد و دوم اینکه تمامی شروط پس از مراجعه به دادگاه و اثبات موضوع آنها، حق طلاق را به زن می دهند.  

  شرایط ضمن عقد

برابر ماده 1119 قانون ملی طرفین می توانند کلیه شروطی را که مخالف مقتضای ذات عقد نباشد بریکدیگر تحمیل کنند.  

  شروط بر دو قسم اند :

1) شروط باطل که مبطل عقد نیستند.
2) شروط باطل که مبطل عقد هستند.
شرط نباید مخالف مقتضای ذات باشد. بنابراین اگر زنی در حین عقد شرط کند که از همسرش تمکین ننماید شرط هم باطل است و هم عقد را باطل می کند.